เรื่องราวของครัวซองต์มีตำนานหลากหลาย
แต่มีเนื้อความคล้าย ๆ กันค่ะบ้างก็ว่า
เกิดในกรุงเวียนนา (ออสเตรีย) ในปีคศ 1683
หรือ กรุงบูดาเปสต์ (ฮังการี) ในปีคศ 1686
แต่น้ำหนักจะไปทางเวียนนาซะมาก
เรื่องมีอยู่ว่ามีกลางดึกคืนหนึ่ง
มีช่างอบขนมปังคนหนึ่งกำลังทำงานอยู่ห้องใต้ดิน
แล้วก็ได้ยินเสียงตุ้บ ๆ จากหลังกำแพง
เหมือนเสียงคนขุดอุโมงค์
ซึ่งคาดว่าเป็นพวกทหารเติร์กที่จะบุกมาเข้าโจมตียึดเมือง
ช่างทำขนมปังจึงได้ไปรายงานทางการทันที
และได้ช่วยกันเผาอุโมงค์ที่ทหารเติร์กช่วยกันขุด
จึงทำให้เมืองของตนรอดพ้นจากการถูกยึดได้
ช่างขนมปังไม่ได้ขอรางวัลอะไร
นอกจากขอทำขนมเเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยว (Crescent)
ซึ่งเป็นเครื่องหมายอยู่บนธงอ็อตโตมัน (ของพวกเติร์ก)
ครัวซองต์ก็เลยเกิดขึ้นมาแต่ต่อมา
ที่ประเทศฝรั่งเศสในปี คศ1875
ได้รวบรวมครัวซองต์มาเป็นขนมที่กินกับกาแฟ
(มีขนมอื่น ๆ เช่นมัฟฟินด้วย)
และได้เขียนสูตรเป็นเรื่องเป็นราวในปีคศ 1905
ซึ่งไม่มีใครเคยพบสูตรครัวซองต์ในที่ใด ๆ ในโลกนี้มาก่อน
สรุปว่าประเทศฝรั่งเศสได้นำครัวซองต์
มาทำให้เกิดใหม่อีกครั้งหนึ่งค่ะ
โดยได้นำเข้ามาจากเวียนนาอีกที
ครัวซองต์มีขั้นตอนการทำเหมือนพายชั้น
แต่ไม่ต้องนำแป้งแช่แข็งก่อนอบ
การทำครัวซองต์จะนิยมใส่ยีสต์ในแป้ง
ทำให้ครัวซองต์มีโพรงอากาศพองโต
และเนื้อข้างในนิ่มไม่กรอบร่วนเหมือนพายชั้นค่ะ
สูตรครัวซองต์
แอ็คทีฟดรายยีสต์ 2 ช้อนโต๊ะ
แ้ป้งอเนกประสงค์ 3 1/2 ถ้วย
น้ำตาล 1/4 ถ้วย
เกลือ 2 ช้อน
ชานม 1 ถ้วย กับอีกนิดหน่อย (2-4 ช้อนโต๊ะ
เนยจืด 2 ถ้วย
แป้งนวล (สำหรับโรยโต๊ะเวลานวด)
ไข่ 1 ฟอง
นม 1 ช้อนโต๊ะ
อุปกรณ์จำเป็น
ไม้นวดแป้ง
แปรงสำหรับปัดเศษแป้งและทาไข่
พื้นโต๊ะเรียบ ๆ (หินอ่อน ไม้ สเตนเลส หรืออะไรก็ได้ทีเรียบ)
มีดคม ๆ
แอ็คทีฟดรายยีสต์ แ้ป้งอเนกประสงค์ น้ำตาล เกลือและนม
ผสมรวม
หรือจะใช้มือนวดก็ได้ค่ะ
ถ้าแป้งแห้งไป ค่อย ๆ เติมนมเพิ่ม
ทีละ 1 ช้อนโต๊ะ
นวดจนส่วนผสมยืดหยุ่นดี
ประมาณ 7 ถึง 8 นาที
ถ้านวดมือก็ประมาณ 15 นาที
นำแป้งออกจากอ่างผสมวางลงพื้นโต๊ะที่โรยแป้งไว้แล้ว
คลุมด้วยผ้าชื้น พัำำกไว้ 15 นาที
แม่บ้านยุคใหม่ใช้พลาสติคคลุมแทนค่ะ
จากนั้นใช้ไม้คลึงแป้งให้ได้เป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาด 10 x 9 นิ้ว
หนาประมาณ 5/8 นิ้ว
คลุมด้วยผ้าหรือห่อด้วยพลาสติค
นำแช่ตู้เย็น 1 ชม หรือ 1 คืน
ระหว่างคอย นำเนยมาทำเป็นบล็อคสี่เหลี่ยม
ขนาด 6 นิ้วคูณ 8 1/2 นิ้ว
ใช้ไม้นวดแป้งทุบเลย
จะใช้กระดาษไขพับให้ได้ขนาด
หรือถุงพลาสติคก็ได้ค่ะ
ทั้งทุบทั้งคลึงจนเรียบเป็นบล็อค
นำแป้งออกจากตู้เย็น
คลึงแป้งให้ได้ขนาด 10 นิ้วคูณ 15 นิ้ว หนา ¼ นิ้ว
คอยโรยแป้งนวลไม่ให้แป้งติดโต๊ะ
และคอยใช้แปรงปัดแป้งนวลส่วนเกินออก
หันแป้งด้านสั้นเข้าหาตัวเรา 
พับแป้งส่วนล่างขึ้นปิดเนย
คอยปัดแป้งส่วนเกินออก
พับแป้งส่วนบนลงมาปิดเนย
กดรอยพับให้สนิท
คลึงแป้งให้ได้ขนาด 10 นิ้วคูณ 15 นิ้ว หนา ¼ นิ้ว
ถ้าเนยปลิ้นปริ๊ดออกมา แก้ไขด้วยการโรยแป้งนวลที่รู
เรียบร้อยแล้ว
พับแป้งเป็นสามทบ 
คลึงแป้งให้ได้ขนาด 10 นิ้วคูณ 15 นิ้ว หนา ¼ นิ้วอีกครั้ง
พับแป้งเป็นสามทบ
เท่ากับเป็นการพับนวดพับครั้งที่หนึ่ง
คลุมด้วยพลาสติค แช่เย็น 1 ชม หรือ 1 คืน
ก่อนการนวดพับครั้งต่อไป
กันลืมและสับสน
นวดพับแต่ละครั้ง ทำเครื่องหมายโดยใช้นิ้วจิ้มบนแป้ง
ตามจำนวนครั้งที่ทำไปแล้ว
จะได้ไม่ลืมว่าทำไปกี่ครั้งแล้ว
เพราะขั้นตอนมั้นซ้ำกัน
และพักแป้งในตู้เย็นก็นาน
เดี๋ยวจะงงค่ะ
(สังเกตที่มุมขวาล่างของแป้งในวงกลมนะคะ
จิ้มไว้ 2 ครั้งแล้ว)
ทำซ้ำแบบนี้อีก
ให้ได้การนวดพับอย่างน้อย 3 ครั้ง
นวดพับจนครบ (หรือเกิน) 3 ครั้ง
และแช่เย็นครบ 1 ชม หรือ 1 คืน
นำแป้งออกมานวดคลึงเตรียมขึ้นรูปได้เลย
เย่ เย่ จะได้หม่ำซักที
นวดคลึงแป้งให้เป็นแผ่นสี่เหลี่ยมผืนผ้า
ขนาด 13 นิ้ว คูณ 24 นิ้ว
ให้บางกว่า ¼ นิ้ว
(ในภาพด้านบนได้ตัดแป้งเป็น 2 ส่วน
เนื่องจากใช้กระดานนวด
ซึ่งมีพื้นที่ไม่พอค่ะ
จึงทำทีละครึ่งส่วน
ได้ขนาดประมาณ 7 นิ้วกว่า ๆ คูณ 12 นิ้ว)
ตัดเป็นรูปสามเหลี่ยมยาว ประมาณ 7 นิ้ว ฐานกว้าง 4 นิ้ว
ขึ้นรูปครัวซองต์
ตัดแป้งที่ฐานประมาน 1 ซม.
แล้วค่อย ๆ ม้วนแป้งขึ้นจากฐาน
ตามรูป
พยายามให้ปลายสองด้านโค้งเข้าหากัน
วางเรียงใส่ถาด
ปรู๊ฟให้แป้งขึ้น ประมาณ 1 ชั่วโมงถึง 2 ชั่วโมงครึ่ง
รอให้แป้งขึ้นเป็นสองเท่า
อบด้วยไฟ 400 ฟาเรนไฮต์
ประมาณ 20 นาที
หรือจนขนมสุกน้ำตาลทอง
ลองหักขาครัวซองต์ชิมดู
อร่อยนุ่มชุ่มเนยมากค่ะ
อันนี้ลองใส่ช็อคโกแล็ตชิพไปด้วย
แต่จริง ๆ แล้วซื้อเค้ากินดีกว่าง่ะ
เสียเวลาทำตั้งนาน
ได้ครัวซองแค่ 10 ต้ว
แต่ถ้าคลึงแป้งเป็นแผ่นใหญ่ทีเดียว
เวลาตัดคงจะได้เพิ่มอีก 2 ถึง 3 ตัวค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น