จังหวัดประจวบคีรีขันธ์

ตราสัญญาลักษณ์ ประจำจังหวัด
ศาลามณฑป หมายถึง พระที่นั่งคูหาคฤหาสน์ในถ้ำพระยานคร ซึ่งพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โปรดเกล้า ฯ ให้สร้างไว้เมื่อ พ.ศ. 2433 และเคยเสด็จไปประทับที่ถ้ำนี้ 2 ครั้ง และต่อมา พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 ก็เคยเสด็จไปประทับที่นี่อีก ภาพเกาะเบื้องหลัง หมายถึงเกาะหลัก ซึ่งเป็นสถานที่สำคัญแห่งหนึ่ง มาแต่โบราณ จึงได้นำมาเป็นสัญลักษณ์ของจังหวัด

คำขวัญ :
เมืองทองเนื้อเก้า มะพร้าว สับปะรส สวยสด หาด เขา ถ้ำ งามล้ำน้ำใจ
ต้นไม้ประจำจังหวัด : เกด
ดอกไม้ประจำจังหวัด : ดอกเกด
ลักษณะนิสัยใจคอ ผู้คน : ยิ้มแย้มแจ่มใส โอบอ้อมอารีย์มีน้ำใจ เป็นมิตร และรักชาติ ศาสน์ กษัตริย์
วิถีชีวิต : แบบพอเพียง พึ่งพาอาศัยกัน และให้เกีรติซึ่งกันและกัน ไม่เบียดเบียนกัน
คติพจน์ : "สามัคคีคือพลัง"

เพลงหัวหินสิ้นมนต์รัก
หัวหิน เป็นถิ่นสัญญา

จากไป กลับมาผิดหวัง

ฮืม...ความหลังยังเวียนวน

คลื่นสวาทมันแรง มันแกล้งมาดล

ร้อนจนใจสั่น

เคยชื่นชู้ สู่สวรรค์

รักกันมั่น ใจฉันยังปลื้ม มันซาบมันซึม

มันปลื้มไม่นาน วิมานทลาย

หัวหิน เป็นถิ่นสัญญา

ขาดเธอ กลับพลันเงียบเหงา

ฮืม...มอง แสงดาวเรียงราย

คลื่น ยังคร่ำยังครวญ

จันทร์แจ่มยังนวล เย้ายวนไม่วาย

คอยชื่นชู้อยู่แลหาย

เห็นรอยทราย ใจฉันหวิวหวั่น

เคยนั่งชมคลื่น เคยชื่นใจกัน ฉันยังไม่ลืม

จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ตั้งอยู่ตอนใต้สุดของภาคกลาง มีชายหาดยาวเหยียดทางด้านทิศตะวันออก ซึ่งติดอ่าวไทย เป็นเมืองชายทะเลที่สวยงาม เหมาะแก่การพักผ่อนหย่อนใจ มีทิวเขาสลับซับซ้อน มีป่าเขาที่เป็นแหล่งท่องเที่ยว สภาพพื้นที่ลาดเอียงจากทิศตะวันตก ตามเทือกเขาตะนาวศรี สู่ชายฝั่งทะเล สภาพภูมิอากาศพอเหมาะ มีลมพัดตลอดปี เป็นจุดพื้นที่ ที่แคบที่สุดของประเทศไทย อยู่ในเขตตำบลคลองวาฬ อำเภอเมืองประจวบคีรีขันธ์ จากชายทะเลถึงเขาติดชายแดนพม่า ระยะทางประมาณ 12 กิโลเมตร
ทิศเหนือ ติดต่อกับ จังหวัดเพชรบุรี
ทิศใต้ ติดต่อกับ จังหวัดชุมพร
ทิศตะวันออก ติดต่อกับ อ่าวไทย
ทิศตะวันตก ติดต่อกับ สาธารณรัฐสังคมนิยมแห่งสหภาพพม่า

Lumière sur...

...la tuerie de l'école polytechnique de Montréal
Le 6 décembre 1989, Marc Lépine (né Gamil Gharbi) entra dans l'École Polytechnique de Montréal, affiliée à l'Université de Montréal, à Montréal (Québec). Il pénétra dans un local où était donné un cours de génie, sépara les hommes des femmes sous la menace d'un fusil, se mit à crier à quel point il haïssait les féministes et commença à tirer sur les femmes. Il continua sa tuerie ailleurs dans l'édifice. Il tua quatorze femmes – treize étudiantes et une secrétaire – avant de se suicider. Il laissa une note expliquant qu'il blâmait le féminisme pour les échecs de sa vie, dont sa non-admission au programme de génie, bien que les femmes ne constituent alors que 20 pour cent des étudiants en voie de devenir ingénieur.
Lire l’article